Kamień, kość i kreska

Bez papieru, sprayów i drukarek 3D. Bez ekranów, tabletów i cyfrowych rysików. Pierwsi artyści sięgali po węgiel, ochrę i naturalne barwniki, malując na skalnych ścianach i żłobiąc wzory w zwierzęcych kościach, tworząc sztukę, która przetrwała tysiące lat. Zostawili po sobie malowidła pełne zwierząt, barw, znaków i tajemniczych symboli, których znaczenia wciąż nie potrafimy często w pełni odczytać. Czy miały przekazywać wiedzę o świecie i codziennym życiu? A może były formą międzypokoleniowej komunikacji i sposobem na utrwalanie wspomnień, doświadczeń i wierzeń w świecie bez pisma?

Podczas zajęć uczestnicy przyjrzą się prehistorycznej sztuce z bliska i dowiedzą się, jak tworzono ją w zamierzchłych czasach, gdy po terenach dzisiejszej Małopolski wciąż biegały mamuty. Na koniec stworzą własne opowieści – łącząc materialne obrazy z tymi, które rodzą się w wyobraźni, odkryją, jak sztuka może łączyć przeszłość z teraźniejszością.